Kraft-tex ritszakje

Enkele maanden geleden spotte mede-tiret Karla een materiaal dat de eigenschappen van stof, leer en karton combineert en er bovendien geweldig uitziet: kraft-tex!

Karla organiseerde dan ook meteen een avondje gezamenlijk knullen met kraft-tex en dat zag ik wel zitten…

Diezelfde ochtend had ik vrij, een lapje kraft-tex en geen flauw idee wat ermee te maken…. enkele uren pinterest later…. nog altijd geen idee wat ermee te doen. Mijn broer verjaarde die dag en ineens, out of the blue, kreeg ik inspiratie, want die kraft-tex: eigenlijk is dat best een mannelijk materiaal en ik had nog geen cadeautje…

Een ritstasje komt altijd van pas (ook mannen hebben spullen, niet?) dus daar ging ik dan. Ik wou de kraft-tex graag bedrukken om het tasje iets persoonlijks te geven. Omdat ik dacht dat je de kraft-tex niet nat meer kon verwerken nadat hij geprint was (wat dus wel kan, leerde ik die avond) begon ik de verwerking al voor onze gezamenlijke activiteit.

Ik verfrommelde de kraft-tex, liet het 30 min weken in kokend water, liet het terug opdrogen, herhaalde het proces en streek dan de hele lap zo plat mogelijk. En toen kwam het moment suprême: ik zocht een tekening, stopte de A4 gesneden kraft-tex in de printer en …. zonder problemen zoefde er een mooi geprint stukje karton/leer/stof uit!

Op de tiretten-avond heb ik de lapjes bedrukte kraft-tex dan verder verwerkt tot een eenvoudig ritstasje (zonder patroon, badass die ik ben).

 

Ik vond het echt een leuk materiaal om mee te werken en doordat je er o.a. op kan printen/tekenen/schilderen zijn er heel wat toepassingsmogelijkheden. Ook kan je een minder ruw uitzicht creëren door het materiaal gewoon nat te maken zonder het in elkaar te frommelen. Het ziet er dan eerder uit als een stukje karton. De kraft-tex geeft ook een zeer solide indruk én lost niet op, zoals papier, wanneer het nat wordt (vraagje van mijn broer die al vreesde dat zijn tasje als sneeuw voor de zon zou verdwijnen bij een regenbuitje). Kortom: de eerste kennismaking is geslaagd, op naar de tweede!

One basket, two basket, three basket…

 

Velen onder jullie zullen ondertussen de mandjes kennen van De zuster van. Wat een leuk idee zeg: inzetbaar voor meerdere doelen, verschillende customization mogelijkheden qua vorm/kleur/afwerking (dus je kan het creatieve beest in jou helemaal laten lösgehen), goedkoop en super snel klaar: helemaal mijn ding dus!

Eén klein probleempje: ik heb zo geen rivetsluitding spindelmachine en laat dat nu net de mooiste afwerking zijn die ik online vond. Een tube alleslijm daarentegen had ik wel. En ook wat restjes kurkleer.

En die combi vond ik ook wel wat hebben…

 

 

De zelfkantrand van het kurkleer is hier ideaal voor: de gaatjes zijn eigenlijk zo goed als onzichtbaar en vermits het louter decoratief is maakt een gaatje in de stof meer of minder ook eigenlijk niet uit. En anders gooi je dat toch maar weg….

Het is zeer gemakkelijk te maken: je knipt een stukje kurkleer af van de afmeting die je mooi vindt, je doet wat lijm op het mandje en op de achterkant van het kurkleer, je plakt de twee aan elkaar vast, hangt er een – in mijn geval knockoff –  wonderclip aan zodat alles goed op zijn plaats blijft en je laat het 24h drogen.

En toen had ik dus een mandje. En vijf minuten later had ik ongeveer 500 toepassingen gevonden voor dat ene mandje en nog eens 30 minuten later had ik er 5 (mandjes, niet nog 5 extra toepassingen, dat zou er wat over zijn)…

 

 

Ik heb wat verschillende vormen van mandjes uitgeprobeerd en de langwerpige ging het moeilijkste. Er zit een rare buiging in en ik weet niet waar die vandaan komt. Heb ik iets fouts gedaan tijdens het maken of lukt dergelijke vorm niet zo goed….? Ik ga het alleszins nog eens proberen en plaats dan wel een update. De ronde en ovalen mandjes lukten veel beter. Ik heb verschillende buigingen – de overgang tussen grondplaat en opkant zeg maar – geprobeerd: van schuin aflopend tot een redelijk hoekige rand en ze hebben allemaal wel iets eigenlijk.

Ik heb ze dan ook direct in gebruik genomen. Mijn badkamerlade was al even een doorn in het oog. Wij zijn nog volop aan het verbouwen en de binnenkant van een kast is dan niet direct prioriteit. Je bent namelijk al dolblij dat er een überhaupt een badkamermeubel is, dat die laden na 6 maand aangepast zijn geraakt en dus eindelijk in de kast passen (redelijk cruciaal) en dat die dan nog werken ook! Enfin: mijn lade zag er dan ook zo uit: (gevoelige lezers wenden zich best even af)

 

 

Na de mandjes werd dit dan het volgende:

 

 

Ik ben alvast tevreden met het resultaat. Nu de andere twee laden nog. En dan aan toepassing 499 beginnen….

 

 

 

See you at six

Mijn tweede blogpost gaat direct over een zwaar thema, namelijk een verslaving die om de hoek lurkt:

…eentje voor mooie stoffen ….

Zoals menig naaister, vind ik niets leukers dan mooie stoffen zien en voelen. Meestal flashen er ogenblikkelijk een aantal patroontjes door mijn hoofd: “dat patroontje is perfect voor deze stof” gevolgd door menig ander excuus: “en oh..ik heb nog een bloesje nodig eigenlijk.. of:  verjaart … insert willekeurige naam … niet binnenkort?”

Mocht er een AS bestaan (anonieme stoffenverslaafden) dan sloot ik mij preventief (ahum) aan.

Het stoffenaanbod is, in vergelijking met tien jaar geleden, groot genoeg om menig verslaafde van zijn/haar fix te voorzien. Als kinderloze, die vooral voor volwassenen naait, valt dit soms echter tegen. Mooie prints, niet te kinderlijk, noch bommastyle, zijn niet altijd gemakkelijk te vinden. Pure katoentjes vallen nog mee. Merken als Dear Stella, Aime comme Marie en Atelier Brunette kunnen mij echt bekoren. In de tricots/jaquards vind ik bijna altijd mijn goesting bij Froy and Dind.

Maar de soepelvallende zomerstofjes…

Wanneer ik kleding koop in de winkel grijp ik steevast naar iets uit viscose: t-shirt, topje, kleedje, rok… Het valt mooi soepel, voelt zeer zacht aan en is ademend. Het kreukt wel redelijk snel maar je kan ook niet alles hebben in het leven denk ik dan. In elke stoffenwinkel die ik binnenkom vraag ik dan ook onmiddellijk naar de stash viscose. En -boy oh boy- valt dit altijd vies tegen. Vraag me niet waarom maar meestal zijn het zwart-wit motieven of iets anders ongeïnspireerds of oubollig. En een rol of 5. Een hele winkel vol mooie stoffen en 5 rollen ongeïnspireerde viscose…. Ik heb ook een aantal keer gevraagd in de desbetreffende winkels hoe dit kwam: geen vraag naar? Weinig aanbieders? Niet het doelpubliek van de winkel? Het antwoord luidde steevast: het is voor ons zeer moeilijk om mooie viscoses te vinden in het stoffenaanbod….

Enter: see you at six!

 

                            Arrows Mint van See you at six

 

Groot was mijn verbazing dan ook toen ik enkele dagen geleden op een blog ineens iets zag voorbijkomen: viscose….vrouwen….nieuw merk… Belgisch…JACKPOT!!!!

Ik ben gaan speuren en zag op meerdere blogs mooie creaties voorbijkomen met de prachtige stoffen met als absolute winnaar de Donna en Ditte combi van Lily en Woody.

Echt, wat een mooie stoffen! Ze zijn te koop vanaf 5 augustus en ik kan al niet wachten. Ik was al fan van Soft Cactus van Naomi maar dit nieuwe merk is al helemaal een schot in de roos! Ik heb de stoffen nog niet in het echt gezien, noch verwerkt, maar iets zegt me dat een update hierover niet lang op zich zal laten wachten. 😉

 

Dandilions Dark Blue van See you at six

 

Alhoewel, misschien moet ik toch eerst werk maken van die AS?

 

Disclaimer: Ik heb niets ontvangen, noch aandelen ergens. De meningen zijn dus echt, echt, echt waar helemaal van mij.